سنڌي فونٽس

سائِيۡن٘مِ سَدائِيۡن٘ ڪَرِيۡن٘ مَٿي سِنۡڌُ سُڪارَ،
دوستَ مِٺا دِلۡدارَ عالَمَ سَڀُ آبادِ ڪَريۡن٘.

سائِيۡن٘مِ سَدائِيۡن٘ ڪَرِيۡن٘ مَٿي سِنۡڌُ سُڪارَ،
دوستَ مِٺا دِلۡدارَ عالَمَ سَڀُ آبادِ ڪَريۡن٘.

سائِينۡم سَدائِين ڪَرِين مَٿي سِنڌُ سُڪارَ،
دوستَ مِٺا دِلدارَ، عالَمَ سَڀُ آبادِ ڪَرِين.

ياربَّ!
منھنجي ڏات ڏينڀوءَ وانگر نہ بڻاءِ؛ اُن کي پوپٽ جا پر ڏي ۽ رنگ ۽ خوشبوءَ جو شيدائي ڪر!

اَوَتڙَ ڪنھن نہ اوليا، سُتَڙِ ويا سالِمَ؛
هيڪائِي هيڪُ ٿيا، اَحَدُ سين عالِمَ؛
بي بَھا بالِمَ، آگي ڪيا اڳَھِين.